اعتقاد داشتم و هنوز هم دارم که بدون پشت بام ، نمی توان خوشبختی را درک کرد … .
چه چیزی باعث می شود بدون پشت بام نتوان خوشبختی را درک کرد؟
همین که پشت بامی داشته باشیم که هنگام غروب سری به آنجا بزنیم . به افق خیره شویم . نفس عمیقی بکشیم .در فکر خود غرق شویم و لبخند بزنیم .
آیا این خوشبختی است؟
آیا پشت بام خوشبختی را به ما نشان می دهد؟
اصلا خوشبختی چیست؟
پشت بام چه ربطی به خوشبخت شدن یا نشدن دارد؟
شاید پشت بام دید ما را تغییر می دهد و باعث می شود چیزهایی را ببینیم که در کنج حیاط خانه نمی دیدیم .
تصور کنید در پشت بام خانه تان هستید . به دیواری نکیه داده اید . نشسته اید یا ایستاده اید . چه منظره ای می بینید؟ یا بهتر است بگویم چه منظره ای دوست دارید ببینید؟
امروز چه منظره ای مقابل دید شما است؟ و دوست دارید چند سال بعد در چنین روزی چه منظره ای مقابل دیدتان باشد؟
قدم اول این است که روراستی و واقع بینی را کنار بگذارید . این که چند سال بعد شما به منظره ی دلخواه‌تان خواهید رسید یا نه . قدم بعدی است .
قدم اول این است که به خودتان آزادی دهید . به فکر و خیالتان پر و بال دهید . اجازه دهید از مرز ها و محدودیت ها عبور کند . چیزی را بیابد که به شما حس زندگی و بالندگی دهد .
به خیالتان ، اجازه دهید چیزی هایی را بیابد که به شما شور زندگی دهد . انگیزه و توانی برای ادامه دادن .
هر گاه چیزی را پیدا کردید که آن‌قدر به دل‌تان بنشیند که انگیزه و توان حرکت را در شما ایجاد کند آنگاه کارتان را درست انجام داده اید و قدم اول را طی کرده اید .
قدم بعدی این است که آن هدف را از خیال به واقعیت بیاورید و برای رسیدن به آن برنامه بچینید .
بیان این دو مرحله و اقدام به آن به قدری مهم و سازنده است که بیش از این چیز دیگری نمی گویم . هر کسی که بتواند این دو قدم را بردارد اهمیت حرف های مرا خواهد فهمید . اگر چه ممکن است در ابتدا فهمیدن آن کمی دشوار باشد یا اصلا آن را نفهمید اما اگر این دوقدم را انجام دهید و قدم دوم را پیوسته بردارید ، زمان ، به شما پاسخ خواهد داد .
دو قدم مهم
قدم اول : به خیال تان اجازه دهید برای شما هدفی بیابد که انگیزه و حرکت در شما ایجاد کند .
قدم دوم : این هدف را از خیال به واقعیت بیاوردید و برای رسیدن به آن برنامه بچینید .
( این مسیر را پیوسته ادامه دهید تا زمانی که کوچکترین موفقیتی در رسیدن به هدف به دست آورید ) .
اما خوشبختی چیست؟
خوشبختی برای هر شخص ، معنا و مفهوم متفاوتی دارد .
شخصی خوشبختی را در فهمیدن اینکه از زندگی چه می خواهد می یابد .
شخصی با تعیین هدف و پایبندی به آن احساس خوشبختی می کند .
شخصی وقتی در کاری موفق می شود احساس خوشبختی می کند .
شخصی وقتی به خانواده اش نگاه می کند و آرامش و سلامت آنان را می بیند احساس خوشبختی می کند .
شخصی تلاش می کند برای خود قدمی بردارد .
اما شخصی هم خوشبخت نیست . از زمین و زمان می نالد . از جامعه و دیگران . از وضعیت و شرایط بد و نا بسامان زندگی گله و شکایت می کند . اما قدم بر نمی دارد . تلاشی نمی کند که برای خود کاری انجام دهد .
شرایط و جامعه ، چیزی است که از دست من و شما به تنهایی خارج است . آیا باید تنها آن ها را ببینیم و گله و شکایت کنیم؟ یا سعی کنیم کمی برای خود قدم بر داریم ؟
زندگی تنها بعد اجتماعی نیست که کار زیادی از ما برنیاید . زندگی یک قسمت فردی دارد و یک قسمت اجتماعی . شاید برای قسمت اجتماعی آن کار زیادی از دست من و شما برنیاید اما در قسمت فردی ، این تنها به شخصِ ما بر می گردد . بسیاری از مسائل ، شخصی و فردی است . به دیدگاه ما به زندگی و اهداف و کارهای ما بر می گردد .
این که سعی کنیم برای رشد خود قدم برداریم . اهداف تعیین کنیم . در جهت بر آورده کردن آن ها قدم برداریم . باعث می شود با کوچکترین قدمی که برمی داریم احساس شادی و سرزندگی کنیم . با کوچکترین موفقیت ، احساس خوشبختی کنیم .
خوشبختی در یک چیز یا کار خاص محدود نمی شود . خوشبختی به دیدگاه ما مربوط می شود .
همیشه می توان خوشبخت بود . تنها باید به دیدگاه و قدم های خود توجه کرد .
در این مقاله کوچک با دو قدم بزرگ آشنا شدیم . این دو قدم را می توان اساسی ترین قدم ها در راستای بهبود زندگی فردی دانست . به مرور این مقاله کوچک کامل می شود . قدم های بعدی در راه است .
آخرین دیدگاه‌ها